Άρθρο - του Δρ. Ξενοφώντα Βεργίνη "Χρόνος; αυτός ο Άγνωστος" 17/01/2020

Τα Νέα της Λευκάδας 

Χρόνος; αυτός ο Άγνωστος

 

   Μπήκαμε στο 2020! Αφήσαμε πίσω μας το 2019 γεμάτο, μισογεμάτο ή μισοάδειο σε καλές ή κακές αναμνήσεις, αλλά και αντίστοιχα προβλήματα και ευκαιρίες που κληρονομήθηκαν, ως απογραφή, του 2019!

      Ο κάθε χρόνος εγγράφει στο ενεργητικό και παθητικό του ένα ισοζύγιο με πράξεις και παραλείψεις, επιτυχίες και αποτυχίες, ζημιές και κέρδη, αύξηση ή μείωση του Αρχικού Κεφαλαίου προσωπικού ή εταιρικού! Όπως, όμως, κι αν έχει το θέμα, το ισοζύγιο, λογιστικά, είναι a priori, δηλαδή εκ προοιμίου ή εκ των προτέρων, δεδομένο αφού το ενεργητικό ισούται πάντα με το παθητικό! Εκείνο, όμως, που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα! Δηλαδή, είναι θετικό ή αρνητικό, συν ή πλην, και τα δύο σε υψηλότερο ή χαμηλότερο επίπεδο; Μοιράζονται κέρδη ή ζημιές; Υπάρχει βιωσιμότητα και αισιοδοξία ή αντίθετα κίνδυνος κατάρρευσης και απαισιοδοξία; Αυτό είναι το ζητούμενο!

      Ο απολογισμός του έτους, ως μονάδα του χρόνου, δίνει σε όλους μας το δικαίωμα και την υποχρέωση, ως φυσικά και νομικά πρόσωπα, να ανασυντάξουμε τους εαυτούς μας, να αξιολογήσουμε τα πεπραγμένα και να βάλουμε νέους στόχους ή να ακολουθήσουμε νέους δρόμους και να εφαρμόσουμε μέτρα και πρακτικές προκειμένου να ολοκληρώσουμε προηγούμενους στόχους ή να υλοποιήσουμε νέους και πάντα μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο!

       Τι είναι, όμως, χρόνος;     «Χ ρ ό ν ο ς», λέξη μαγική, λέξη με απροσδιόριστη έννοια, σε μορφή, μέγεθος και περιεχόμενο! Εκείνο που ξέρουμε καλά είναι η χρησιμότητα (η αξιοποίηση) του χρόνου (χρόνου φείδου, έλεγαν οι αρχαίοι). Η έννοια του χρόνου, μας είναι άγνωστη, ενώ η μορφή του λαμβάνει άλλοτε ευθύγραμμη εξέλιξη και άλλοτε κυκλική. Με την πρώτη μορφή χρησιμοποιείται ο χρόνος από όσους ασχολούνται με μεγέθη εξέλιξης «πολιτισμών» και εξέλιξης «ειδών». Με τη δεύτερη μορφή χρησιμοποιείται από εκείνους που ασχολούνται με τη γεωργία, την οικονομία και με πολιτικές και λατρευτικές πράξεις! Ως προς το μέγεθος του χρόνου αναφερόμαστε συνήθως σε μέγεθος απόστασης. Π.χ. μετράμε τις αποστάσεις των ουράνιων σωμάτων σε έτη φωτός ή μετράμε τις μεταβολές που συντελούνται στο διάστημα!

       Όμως, προκειμένου να ορίσουμε το χρόνο στα γεγονότα και φαινόμενα προσδιορίζουμε τη χρονική αρχή και το χρονικό τέλος. Με αυτό τον τρόπο αρχίζουμε να κάνουμε το χρόνο κατανοητό και μετρήσιμο! Αναφέρω ότι η πρώτη μονάδα μέτρησης χρόνου υπήρξε το «ημερονύκτιο»! Στη βάση του ημερονυκτίου, δημιουργήθηκαν νέες μονάδες μέτρησης πολλαπλάσια και υποπολλαπλάσια, όπως είναι στη πρώτη περίπτωση το «γήινο Έτος» και στη δεύτερη η «ώρα» και το «δωδεκάωρο».

        Το «γήινο Έτος» έχει συνδεθεί αρχικά με τις γεωργικές εργασίες και αργότερα με τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων π.χ. Σελήνης, Αφροδίτης κ.λ.π.

       Θεωρώ, ότι δεν είναι περιττό να τονίσω ότι το «ημερολόγιο» μπορεί να διαφέρει από χώρα σε χώρα, από θρησκεία σε θρησκεία αλλά και εντός του ίδιου τόπου! Π.χ. στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν διαφορετικά ημερολόγια από πόλη σε πόλη! Ήταν το ημερολόγιο της Αττικής, της Σπάρτης, της Κρήτης, των Δελφών, της Δήλου, της Μακεδονίας, της Κύπρου κ.λ.π. Η έναρξη του ημερολογίου ήταν διαφορετική! Το Αττικό ημερολόγιο άρχιζε κάθε πρώτη Σελήνη μετά το θερινό ηλιοστάσιο, εκείνο της Σπάρτης στην Φθινοπωρινή ισομετρία και των Αιτωλών στο χειμερινό ηλιοστάσιο!

        Επομένως, η Πρωτοχρονιά, ως αρχή του έτους, ήταν σε διαφορετικούς μήνες και ημέρες! Για παράδειγμα: Ο Μέγας Κωνσταντίνος καθιέρωσε ως Πρωτοχρονιά τη 1^η Σεπτεμβρίου, οι χώρες Γερμανία και Ισπανία είχαν ορίσει την 25^η Δεκεμβρίου, δηλαδή την ημέρα γέννησης του Χριστού, η Βενετία την 1^η Μαρτίου και η Φλωρεντία την 25^η Μαρτίου! Τελικά όλα τα Χριστιανικά κράτη όρισαν ως Πρωτοχρονιά την 1^η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους!

     Όμως, ακόμη και σήμερα, η 1^η Ιανουαρίου δεν έχει γίνει παγκόσμια αποδεκτή ως αρχή του έτους. Για παράδειγμα, οι Εβραίοι, οι Κόπτες, οι Μουσουλμάνοι και άλλοι ορίζουν δικές τους ημερομηνίες.

      Ο προσδιορισμός του χρόνου έχει τεράστια σημασία για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα. Είναι θέμα προσδιορισμού των γεγονότων στο χρόνο! Ο χρονικός  προσδιορισμός, όπως και ο χωροταξικός προσδιορισμός, είναι αναγκαία στοιχεία της ιστορίας και του πολιτισμού μας, αλλά και της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου! Έτσι γράφεται η Ιστορία.

      Ο προσδιορισμός του χρόνου έχει εξαιρετική σημασία για τον ίδιο τον άνθρωπο προσωπικά και ιδιαίτερη σχέση με τον εσωτερικό του κόσμο. Με τον Εσώτερο Εαυτό μας!!! Μπορεί ο εαυτός μας να είναι το απειροελάχιστο τμήμα στο χώρο του Σύμπαντος. Όμως είναι ένα κομμάτι (και ίσως το εκλεκτό) της Δημιουργίας. Ένα κομμάτι της Θείας Έμπνευσης, Ένα δημιούργημα, που κύριο μέρος του είναι ο εσώτερος εαυτός του, που αποτελεί τη ταυτότητα του εσαεί και συμβάλλει στη Δημιουργία!

       Ο άνθρωπος δημιούργημα Θείας Έμπνευσης και συμπαντικής προέλευσης, είναι προικισμένος με ιδιότητες εξόχως ιδιαίτερες, όχι μόνο της λογικής, αλλά και της διαίσθησης και του οράματος, που συνθέτουν τον Εσωτερικό Εαυτό του!

        Οι δύσκολες μέρες που περνάμε, ως άτομα, ως κοινωνία κσι ως Έθνος, απαιτούν και επιβάλουν συνειδητή στροφή του ανθρώπου προς τον έσω κόσμο του (στα μέσα του), ώστε να γνωρίσει τον «άνθρωπο», τον «καλόν καγαθόν»  και να συνοδοιπορήσει με το «ύψιστον, το δημιουργικό και το δίκαιο»! Αν αυτό ισχύει για τον κάθε άνθρωπο περισσότερο ισχύει ως αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη για τους «Κυβερνώντες» και όλους εκείνους που έχουν στα «Χέρια» τους τη τύχη των λαών!

 

Καλή Χρονιά σε όλες και όλους και καλή τύχη!