Άρθρο - Παρέμβαση του Δρ. Ξενοφώντα Βεργίνη Ζούμε σε μία περίοδο μετάβασης 8/5/16

Τα Νέα της Λευκάδας 

Ζούμε σε μια περίοδο μετάβασης

Έρχονται μέρες που προσπαθούμε να είμαστε ψύχραιμοι! Να χαμογελάσουμε, αν δεν μπορούμε να γελάσουμε, ακόμη κι όταν γύρω όλα μας στενοχωρούν! Σε πείσμα των καιρών, κοιτάζουμε μπροστά και δεν αποθαρρυνόμαστε, ακόμη κι αν ατυχίες συνοδεύουν ή και υπονομεύουν προσωρινά τις προσπάθειές μας σε στόχους και οράματα. Ακόμη κι αν οι άλλοι (οι τρίτοι, το περιβάλλον…) κατάφωρα και ολοφάνερα, έχοντας ή μη έχοντας, να ασχοληθούν με κάτι άλλο, ασκούν το προσφιλές σπορ του κακόγουστου σχολιασμού και των συνθηματικών εντυπώσεων!

Δεν υπάρχει λόγος να γυρίζουμε πίσω και να χάνουμε χρόνο! Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Είναι το πολυτιμότερο και ακριβότερο αγαθό! Πώς να θυσιάσεις τη ζωή και την αιωνιότητα στο βωμό του προσωρινού και του ανώφελου! Θέλεις να χαρίσεις τη χαρά και τη ζωή στη ζωή! Ν΄αφήσεις χρήσιμα, ωφέλιμα και δημιουργικά πατήματα όταν διανύεις την απόσταση της ανθρώπινης πορείας σου! Διαφορετικά χάνεσαι στα προσωρινά και τα ανώφελα!

Η απόσταση που διανύουμε είναι συγκεκριμένη και ο χρόνος περιορισμένος, κι αυτά που έχουμε να κάνουμε είναι πολλά, μικρά ή μεγάλα, και πρέπει να προφθάσουμε, όταν μάλιστα γνωρίζουμε ότι την επόμενη στιγμή δεν την προσδιορίζουμε γιατί δεν την ορίζουμε, μας χαρίζεται! Απλά θέλουμε να ελπίζουμε ότι είναι στη διάθεσή μας κι η επόμενη μέρα. Έτσι δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε, ο εαυτός μας πρέπει ανένδοτα κι αδιάλλακτα να αντιπαλέψει.

Καμιά φορά έρχονται δύσκολες κι ανέλπιδες στιγμές και καταστάσεις που μας θολώνουν το μυαλό και μας γεννούν αισθήματα απραξίας και απελπισίας! Όμως, το προσωρινό δεν μπορεί να νικήσει τη δύναμη του ακατάλυτου! Τις βαρυχειμωνιές διαδέχεται η Άνοιξη και τα σκελετωμένα δέντρα θα ξανανθίσουν δίνοντας ανάσα ζωής στις ερειπωμένες ελπίδες! Ο Χριστός, μας δίδαξε ότι τον Θάνατο διαδέχεται η Ανάσταση.

Δεν απελπιζόμαστε, απλά ψαχνόμαστε και προβληματιζόμαστε γιατί αδυνατούμε να συμβιβασθούμε. Διαμαρτυρόμαστε με όσα διαδραματίζονται γύρω μας, κι ανησυχούμε! Ανησυχούμε για την μακαριότητα των όσων ασκούν την εξουσία δομών αυτού του τόπου, σε όλα τα επίπεδα! Με όσα δυσάρεστα και αναπάντεχα συμβαίνουν  γύρω μας και κυρίως με όσα πρόκειται να ακολουθήσουν! Με την μακαριότητα που διακατέχει τους διοικούντες, με την αλματώδη αύξηση των ανέργων και με την αποψίλωση αυτού του τόπου από τα νιάτα και τους αρίστους, είναι να μην ανησυχείς;

Μας προβληματίζει ο λαϊκισμός και η χυδαιότητα. Ο θανατηφόρος ευνουχισμός των ζωντανών κυττάρων μας και της αναρχοειδούς διαχείρισης των αξιών και ιστορικών πεπραγμένων της πατρίδας μας. Ανησυχούμε γιατί ζούμε σε μια υπνώτουσα κοινωνία που δείχνει χαμηλά αντανακλαστικά στα όσα συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν. Ζούμε μια κατάσταση παράλυσης λειτουργίας θεσμών, νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να δείχνουμε ως χώρα ανήμποροι να αντιμετωπίσουμε επικίνδυνες προκλήσεις, σημερινές κι εκείνες που έρχονται.

Ο ελληνικός λαός στη μακραίωνα ιστορική του διαδρομή έχει περάσει πολλές περιπέτειες και μέσα από εθνικές τραγωδίες έχει ζήσει ημέρες εθνικής ταπείνωσης, όπως έχει ζήσει και ημέρες δόξας και εθνικής υπερηφάνειας! Σήμερα, ο τόπος δοκιμάζεται σκληρά και παρατεταμένα. Από την οικονομική κρίση έχει περάσει στη κοινωνική κρίση και από το μεταναστευτικό και προσφυγικό στη διαφθορά και ανυπολιψία! Σήμερα, η Γηραιά Ήπειρος μετασχηματίζεται κάτω από τις αδυναμίες της. Η Ευρώπη, των πεντακοσίων εκατομμυρίων κατοίκων, δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί το προσφυγικό πρόβλημα  τεσσάρων περίπου εκατομμυρίων μεταναστών και προσφύγων. Χωρίς ενιαία εξωτερική πολιτική, χωρίς τη δυνατότητα προστασίας των εξωτερικών συνόρων της ‘’βολοδέρνει’’ και ‘’παλινδρομεί’’ στις ατέρμονες συσκέψεις χωρίς ενότητα και ενιαία γραμμή πλεύσης.

Το κύρος της δοκιμάζεται σε συνδιασκέψεις διαρκείας και αλεπάλληλες αντιφατικές και πολλές φορές αδύναμες να εφαρμοστούν αποφάσεις! Γιατί τους λείπουν η εσωτερική συνοχή και η ενότητα στόχων για το αύριο. Φαινόμενα που πρέπει να ξεπεραστούν αν θέλει να παίζει το ρόλο της Τρίτης Δύναμης, που πλεονεκτεί σε ιστορία, σε πνεύμα και πολιτισμό.

Με αυτή τη καθημερινότητά της ζωής πως μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, να ζει ‘’εν ειρήνη’’ και να γίνεται δημιουργός πολίτης του άυριο;

Χωρίς αμφιβολία, ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο, που όλα μπορεί να συμβούν. Αυτό που επιβάλλεται είναι να ‘’προετοιμαζόμαστε’’ σε μια μετάβαση από ‘’το χθες στο αύριο’’ πριν οι μπόρες ξεσπάσουν!