Εναρμόνιση στην Οδηγία 2003/96/ΕΚ για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης

Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:

«Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2003 περί επιβολής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και άλλες διατάξεις».


 



ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο συνάδελφος, κ. Βεργίνης.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα αλλά και από χθες άρχισε η συζήτηση ενός νομοσχεδίου που έχει φέρει η Κυβέρνηση, ενός νομοσχεδίου που περιλαμβάνει τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα αναφέρεται στην εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2003/96/ Ε.Κ. δηλαδή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η δεύτερη ενότητα αναφέρεται στην εισοδηματική πολιτική του έτους 2005 και η τρίτη ενότητα αναφέρεται στο κεφάλαιο όπου περιλαμβάνονται διάφορα θέματα οικονομικής πολιτικής.
Η συζήτηση απ' ό,τι όλοι καταλάβαμε περιορίστηκε κατά βάση, 99% στη δεύτερη ενότητα. Είναι λογικό δεδομένου ότι η εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησης του έτους 2005 έχει πολύ ενδιαφέρον για όλους μας και βεβαίως περισσότερο για τον ελληνικό λαό. Αλλά και η πρώτη ενότητα σαφέστατα είναι πολύ σημαντική δεδομένου ότι η Κυβέρνηση δίνει μαθήματα σοβαρής κυβερνητικής πολιτικής αλλά και αλληλεγγύης και συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έρχεται να εναρμονίσει πράγματι την ελληνική νομοθεσία προς τα κοινοτικά κεκτημένα.
Η τρίτη ενότητα σαφέστατα έχει και αυτή μεγάλη σημασία δεδομένου ότι ρυθμίζονται συγκεκριμένες περιπτώσεις της ελληνικής δραστηριότητας αλλά και Ελλήνων πολιτών που έχουν σημασία για ορισμένες εισοδηματικές τάξεις. Παρά το γεγονός ότι θα έπρεπε να κάνουμε ανάπτυξη και των τριών ενοτήτων, περιοριστήκαμε κατά βάση στη δεύτερη ενότητα και εδώ θα αναφερθώ -λυπάμαι- και εγώ. Λέγοντας τα εξής.
Υπάρχουν σαφή ερωτήματα ιδιαίτερα προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση που επί χρόνια είχε την Κυβέρνηση. Απορώ τι θα έπρεπε να πω στους φοιτητές μου, ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσει κανείς όταν έχει προβλήματα στην οικονομία που προκύπτουν από προβλήματα αυξημένης ζήτησης. Άρα, λοιπόν, πρέπει κανείς να προσέξει τον πληθωρισμό και από το άλλο μέρος να περιορίσει τα ελλείμματα. Η πολιτική είναι ή η μείωση των δαπανών ή η αύξηση των φόρων ή και τα δύο. Και βεβαίως σε ό,τι αφορά τη φορολογική πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσει ή τους άμεσους ή τους έμμεσους φόρους. Αλλά εδώ εξαρτάται όχι μονάχα από την έννοια της φοροεισπρακτικής πολιτικής αλλά εξαρτάται επίσης και από την άποψη ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσει κανείς. Την αναπτυξιακή πολιτική ή καθαρά την εισπρακτική πολιτική χωρίς να ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις οπωσδήποτε στο εισόδημα των πολιτών;
Αναμφισβήτητα η απάντηση είναι ότι εάν θέλουμε να συνδυάσουμε τα μέτρα, θα πρέπει να συνδυάσουμε την ανάπτυξη με καταπολέμηση ή συγκράτηση του πληθωρισμού.
Σε αυτή την περίπτωση, ζητάμε ανάπτυξη μόνο από αύξηση της ζήτησης, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Τότε μιλάμε για μια ανάπτυξη θνησιγενή, αιωρούμενη και βραχυχρόνια. Είναι μια ανάπτυξη την οποία εσείς επιδιώξατε. Θέλουμε, αντίθετα, μια ανάπτυξη που θα αυξήσει την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα της οικονομίας και συνεπώς θα πρέπει να προέλθει μέσα από την αύξηση της προσφοράς, δηλαδή μέσα από την αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας της χώρας. Είναι μια πολιτική που συγχρόνως με την αύξηση της προσφοράς θα συγκρατήσει και τον πληθωρισμό, αλλά παράλληλα θα περιορίσει και τα ελλείμματα; Ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία, οι Έλληνες πολίτες, οι Έλληνες καταναλωτές έχουν φθάσει σε υπερβολικά ύψη τα χρέη τους; Εκατόν δέκα οκτώ δισεκατομμύρια € είναι χρεωμένα τα ελληνικά νοικοκυριά.
Σαφώς, λοιπόν, μια αύξηση της ζήτησης μέσω μιας προσωρινής και καθαρά καταναλωτικής πολιτικής δεν προσφέρεται για δομικές και μεταρρυθμιστικές αλλαγές. Αντίθετα, προσφέρεται για να οδηγήσει την οικονομία σε μια εσωστρέφεια αντί σε μια εξωστρέφεια, για να οδηγήσει σε υπερβολική αύξηση της ζήτησης προϊόντων εισαγόμενων αντί αύξησης προϊόντων εσωτερικής παραγωγής, με αποτέλεσμα συνεχώς να πρέπει να υποβαθμίζεται η παραγωγική δυναμικότητα της χώρας.
Άρα, έχουμε ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήσατε, υπερχρέωση των νοικοκυριών και διόγκωση της ζήτησης για προϊόντα εισαγόμενα. Επομένως έχουμε αποδυνάμωση της παραγωγικής δυναμικότητας της χώρα μας, με ενδυνάμωση της παραγωγικής δυναμικότητας των χωρών που παράγουν τα εισαγόμενα.
Όλα αυτά οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Εσείς πετύχατε ρυθμούς αύξησης της ελληνικής οικονομίας, οι οποίοι είναι θνησιγενείς, όπως αποδείχθηκε αμέσως. Μόλις τελείωσαν τα Ολυμπιακά Έργα, τα οποία έδωσαν βεβαίως μια αύξηση ζήτησης υλικών και οδήγησαν σε μια αύξηση του ρυθμού του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, αμέσως έχουμε μια ξαφνική πτώση. Δεν είναι αποτέλεσμα ότι η οικονομία δεν έχει πια προωθητικές δυνάμεις; Εάν ίσχυε αυτό το οποίο εσείς υποστηρίζετε, είναι άσχετο ότι σήμερα η υπερχρέωση των νοικοκυριών ξεπερνά τα 118 δισεκατομμύρια €; Όχι!
Είναι τυχαίο, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τότε της Κυβέρνησης, ότι υπάρχουν τεράστιες απώλειες υλοποίησης του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης; Τι πρέπει να κάνει η σημερινή ελληνική Κυβέρνηση; Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό το πλαίσιο, αφού γνωρίζετε και γνωρίζουμε όλοι ότι είναι αδύνατον να αλλάξουμε το πλαίσιο. Το μόνο δικαίωμα που έχουμε, είναι η μεταβολή ως 15% και τίποτε περισσότερο.
Συνεπώς, το ότι δεν υλοποιούνται τα έργα σήμερα και ο βαθμός απορροφητικότητας είναι πολύ χαμηλός, πού οφείλεται; Οφείλεται στο σχεδιασμό-προγραμματισμό και την επιλογή των έργων που κάνατε εσείς, μέσα στα οποία η σημερινή Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να περιορίσει την δική της πολιτική.
Άρα, λοιπόν, δεν αποτελεί τροχοπέδη ο σχεδιασμός σας για τη νέα Κυβέρνηση; Αναμφισβήτητα ναι. Επομένως, πού είναι η διαρθρωτική πολιτική την οποία εφαρμόσατε;
Έρχεται σήμερα ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κύριος Παπανδρέου και μιλάει για μια νέα πρόταση. Ποια είναι η νέα πρόταση; Η πρόταση (θεωρητικά) είναι μια νέα πολιτική διαρθρωτικών μεταβολών, την οποία όμως δεν κάνατε επί μια εικοσαετία.
Διαρθρωτικές μεταβολές, κύριοι, δεν μπορούν να γίνουν μέσα σε ένα χρόνο, το γνωρίζετε πολύ καλά. Αντίθετα, η Κυβέρνηση πρόταξε το νομοσχέδιο το αναπτυξιακό, πρόταξε το νομοσχέδιο το φορολογικό, πρόταξε άλλα νομοσχέδια καταπολέμησης της φοροαπαλλαγής, αλλά και της φοροδιαφυγής και κυρίως της γραφειοκρατίας. Αυτά δεν τα λαμβάνουμε υπόψη;
Άρα, η νέα Κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει το δρόμο της στο να μειώσει τα ελλείμματα τα οποία εσείς δημιουργήσατε, ελλείμματα τα οποία βεβαίως δεν δικαιολογούν το βαθμό ανάπτυξης τον οποίο εσείς σημειώσατε, διότι σημειώσατε ρυθμούς ανάπτυξης με παράλληλα υπερβολική αύξηση σε ρυθμούς, αλλά και σε απόλυτο μέγεθος των ελλειμμάτων της ελληνικής οικονομίας. Έτσι υπερχρεώσατε το μέλλον της ελληνικής οικονομίας μέσω των ελλειμμάτων. Συνεπώς, δεν έχει καμία σύγκριση η ελληνική οικονομία με την πορτογαλική οικονομία της οποίας το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος περιορίστηκε στο 65% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος σε αντίθεση με το 111% του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους που προκαλέσατε εσείς στην ελληνική οικονομία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής. Νομίζω ότι είναι καιρός να σοβαρευτούμε σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τα θέματα της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορούμε να εμπαίζουμε τους έλληνες πολίτες. Αλλά δεν μπορούμε και να προχειρολογούμε όταν συζητούμε εδώ σοβαρά θέματα που αφορούν την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την εισοδηματική πολιτική για τους έλληνες πολίτες και εργαζομένους.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)