Νόμος πλαίσιο για την Παιδεία

Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

«Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για τη δομή και λειτουργία των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων»

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Ο κ. Ξενοφών Βεργίνης έχει το λόγο.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύρια Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποιοι σ’ αυτή την Αίθουσα προσποιούνται ότι δεν είδαν, δεν άκουσαν τίποτε και ποτέ. Ιδιαίτερα μάλιστα οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δίνουν την εντύπωση ότι δεν κυβέρνησαν και ποτέ. Δίνουν την εντύπωση ότι ξεχνούν, έχουν επιλεκτική μνήμη. Ή λείπει η κρίση, ή ίσως λείπει η πολιτική ωριμότητα; Δεν το πιστεύω.
Ξεχνάτε, κύριοι συνάδελφοι, την κατάσταση στην οποία παραδώσατε την ανωτάτη εκπαίδευση; Ξεχάσατε την κατάσταση στην οποία παραδώσατε πράγματι όχι στη Νέα Δημοκρατία, αλλά στις νέες γενιές, έτσι ώστε να μη συμμαζεύεται με τίποτα; Σαράντα χρόνια διδάσκω. Σαράντα χρόνια στις αίθουσες και άκουσα σήμερα, ω του θαύματος, ότι εμείς συσσωρεύουμε διακόσιους και τριακόσιους φοιτητές σε μία αίθουσα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ)
Μα, κύριοι συνάδελφοι, τετρακόσιους και πεντακόσιους φοιτητές είχα όχι μονάχα στο Αμφιθέατρο, αλλά σε αίθουσες της Νομικής. Δεν ήταν επί των ημερών σας; Το ξεχνάτε αυτό;
Αλλά επίσης ακούστηκε ακόμη και από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι τελικά κατασυκοφαντούμε τη νεολαία και τους στέλνουμε έξω από τα πανεπιστήμια. Εμείς τους στέλνουμε έξω από τα πανεπιστήμια, κύριοι συνάδελφοι, ή εσείς τους στέλνετε στα πεζοδρόμια, μακριά από τις αίθουσες διδασκαλίας;
Απουσιάζατε παντελώς και το γνωρίζετε αυτό, από τη συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι ή δεν είναι αναγκαία η αναθεώρηση, αφού αναγνωρίζετε πρώτοι εσείς ότι η κατάσταση στα πανεπιστήμια δεν είναι αυτή που πρέπει να είναι;
Και επιπλέον λέτε ότι κρατάμε τα πανεπιστήμια κλειστά επί μήνες. Ποιος ωθεί τους φοιτητές να κλείνουν τα πανεπιστήμια; Εμείς της Νέας Δημοκρατίας, ή κάποιες πραγματικά ομάδες τις οποίες εσείς χειροκροτείτε;
Κύριοι συνάδελφοι, ευθύνεται η παρούσα Κυβέρνηση γιατί πραγματικά μειώνεται ο αριθμός. Από το ένα μέρος λέτε ότι μειώνεται ο αριθμός των εισακτέων, ενώ από το άλλο μέρος μας κατηγορείτε για τη στενότητα των αιθουσών;
Πρέπει κανείς να έχει μια επιλεκτική μνήμη, αλλά τελικά δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αφού γνωρίζουμε όλοι ότι η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο η πολιτική του ηγεσία δεν κάνει πίσω, αφού οι μεταρρυθμίσεις είναι πλέον καθολικό αίτημα των πολιτών. Αποτελεί, κύριοι συνάδελφοι, ανάγκη του μέλλοντος. Είναι αίτημα των πολλών. Είναι απαίτηση των νέων γενεών. Είναι απαίτηση των καιρών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες πράγματι η Κυβέρνηση, όχι επιλεκτικά, ξεχνώντας το παρελθόν, αλλά βλέποντας στο μέλλον, δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες για να στηρίξει τους πολλούς και την απαίτηση των πολιτών. Γίνεται πράγματι εργασία για το μέλλον. Έγιναν σημαντικά βήματα για ένα κράτος νοικοκυρεμένο και μην το ξεχνάτε αυτό. Μη λέτε πράγματα τα οποία ούτε καν εσείς πιστεύετε. Ένα κράτος αποτελεσματικό, ένα κράτος υπεύθυνο, που να σέβεται τον πολίτη. Κάνουμε, λοιπόν, πράξεις στην παιδεία, που να σέβονται τη νέα γενιά.
Το νέο πρόγραμμα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, λύνει ή όχι προβλήματα τα οποία επί μακρόν υπάρχουν; Το παρόν νομοσχέδιο λύνει προβλήματα της ανωτάτης εκπαίδευσης, ναι ή όχι; Λέτε ότι δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Κανένα νομοσχέδιο, κύριοι συνάδελφοι, δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Κατ’ αρχήν, προβλήματα κάθε μέρα γεννιούνται. Το μέλλον πάντοτε γεννάει προβλήματα. Δεν υπάρχει περίπτωση όσο υπάρχει κόσμος εξελισσόμενος, να μην γεννιούνται προβλήματα. Όμως, δίνει ορισμούς και διευκρινίσεις για την αποστολή των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των Τ.Ε.Ι. Προβλέπει μια νέα διάρθρωση. Σέβεται τις ακαδημαϊκές ελευθερίες.
Κύριοι συνάδελφοι, προστατεύεται αποτελεσματικά το ακαδημαϊκό άσυλο, στις σημερινές, όμως, πραγματικές συνθήκες. Δεν είναι ο θεσμικός καθορισμός του ασύλου που εμποδίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, αλλά η παρεξηγημένη έννοια σε έκταση και βάθος του ασύλου, που γίνονται πράγματι με ανεξέλεγκτες ενέργειες βίας και με κομματικό φανατισμό. Αυτό είναι που παρασύρει ενάντια στο άσυλο. Το ακαδημαϊκό άσυλο προσδιορίζεται και καλύπτει όλους τους χώρους των ΑΕΙ όπου γίνεται έρευνα και εκπαίδευση. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται από τα αρμόδια όργανα και υπεύθυνα της Συγκλήτου για τα πανεπιστήμια και τις Γενικές Συνελεύσεις για τα Τ.Ε.Ι. Επέμβαση δημόσιας δύναμης στους χώρους αυτούς γίνεται μετά από πρόσκληση ή άδεια του αρμόδιου οργάνου του Ιδρύματος και πάντα με παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής.
Κύριοι συνάδελφοι, με το νομοσχέδιο ενθαρρύνουμε και κατοχυρώνουμε την αυτοδιοίκηση και αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, τη διοικητική δομή και λειτουργία, την εφαρμογή εσωτερικού κανονισμού της λειτουργίας.
Κύριοι συνάδελφοι, έλειπε παντελώς ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας των πανεπιστημίων. Το δημόσιο πανεπιστήμιο σήμερα μ' αυτό το νομοσχέδιο αποκτά όπως κάθε θεσμικός οργανισμός εσωτερικό κανονισμό, αλλά κυρίως διασφαλίζονται θεσμικά κατά το μέγιστο δυνατόν η διαφάνεια και η διαχείριση με ένα προγραμματισμό τετραετούς διάρκειας διαχείρισης των πόρων, αφού τελικά όλοι πρέπει να ενεργούμε και να προγραμματίζουμε σε ένα προκαθορισμένο κόστος λειτουργίας.
Στα πλαίσια αυτά συντάσσεται το τετραετές αναπτυξιακό πρόγραμμα. Επιτέλους πρέπει κάποτε αυτό να το αναγνωρίσουμε. Μέχρι τώρα το χάος, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς καμιά συνέπεια. Οι δαπάνες λοιπόν, θα έχουν ευθεία σχέση με το αποτέλεσμα των παρεχομένων υπηρεσιών, όχι ανεξέλεγκτα. Γι’ αυτό, αυτό το νομοσχέδιο, κύριοι συνάδελφοι, καλύτερα να το υπερψηφίσετε για να συνεισφέρετε και εσείς κάτι σημαντικό για τις νέες γενιές, για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)