Τροποποίηση του ΚΟΚ

Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου:

«Τροποποιήσεις διατάξεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (κωδ. ν. 2696/1999, ΦΕΚ 57 Α’)» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του Κ.τ.Β.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ.
Ο συνάδελφος κ. Βεργίνης έχει το λόγο.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα την άποψη ότι τουλάχιστον σ’ αυτό το νομοσχέδιο θα περίμενε κανείς όλες οι παρατάξεις να ενωθούν στην κατεύθυνση της πρόληψης των ατυχημάτων και της καταστολής βεβαίως των παραβάσεων. Αντί γι’ αυτά, άκουσα τον κ. Χριστοδουλάκη, που δεν περίμενα να εκφραστεί με αυτό τον τρόπο, να λέει ότι υπάρχει ανεξήγητη ανικανότητα Κυβέρνησης μετά από τρία χρόνια να καταλάβει από κυκλοφοριακή πολιτική.
Διερωτώμαι, κύριε συνάδελφε: Αν η Κυβέρνηση η παρούσα δεν κατάλαβε επί τρία χρόνια, τι θα είχατε να πείτε εσείς που δεν καταλάβατε επί είκοσι χρόνια που προηγηθήκατε;
Κύριε Χριστοδουλάκη, γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα δεν είναι αποτέλεσμα μονάχα οδήγησης. Είναι αποτέλεσμα, επίσης, και άλλων παραγόντων ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κατάσταση των οχημάτων και κυρίως σε ό,τι αφορά την κατάσταση των δρόμων -ύπαρξη και κατάσταση των δρόμων- και ζύγισμα της ασφάλτου. Πέστε μας εσείς τι κάνατε για τα τρία αυτά πράγματα; Απολύτως τίποτα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε συνάδελφε, αν μου επιτρέπετε μπορώ να σας πω πάρα πολλά.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Βεβαίως μπορείτε να με διακόψετε, αλλά πραγματικά με ενόχλησε όταν είπατε περί ανικανότητας της Κυβέρνησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Μόνο το Προεδρείο επιτρέπει διακοπές.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Εγώ πάντως δεν έχω καμιά αντίρρηση να με διακόψετε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Τα καταργήσατε γιατί θάψατε το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Καταργείται το Προεδρείο.
Κύριε Βεργίνη, την έγκριση για διακοπές τη δίνει μόνο το Προεδρείο. Ο κ. Χριστοδουλάκης κάτι ψέλλισε. Φεύγει. Γεια σας.
Συνεχίστε παρακαλώ.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Επίσης, παρατηρήσατε εσείς και άλλοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι το παρόν νομοσχέδιο αναφέρεται μονάχα σε εισπρακτικά μέτρα. Για όνομα του Θεού! Δηλαδή βλέπετε μονάχα το δένδρο ενώ εσείς μας κάνετε μάθημα και μας λέτε ότι πρέπει να βλέπουμε το δάσος; Από την άλλη εσείς βλέπετε μόνο το δένδρο. Αυτό είναι το λιγότερο υποκριτικό επιχείρημα.
Πράγματι πρέπει να δεχθούμε όλοι ότι αυτό το νομοσχέδιο κάνει μία πολύ σημαντική απλοποίηση διαδικασιών και όλοι το αναζητούσαμε αυτό. Αποποινικοποιεί πολλές από τις πταισματικές παραβάσεις και τα πλημμελήματα και όχι μόνο. Επίσης, εφαρμόζει μία ταχύτερη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης προστίμων. Αυτό βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία όχι μονάχα των οχημάτων, αλλά για μένα στην καλύτερη κυκλοφορία του μυαλού του ανθρώπου. Δίνει, επίσης, έμφαση στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση. Αυτό δεν το είδατε, δεν το διαβάσατε; Δεν διαβάσατε το νομοσχέδιο;
Θέλουμε μια πιο ευαισθητοποιημένη γενιά πολιτών και αυτό το κάνει το νομοσχέδιο γιατί αυτοί οι πολίτες πρέπει να τύχουν μιας καλύτερης κυκλοφοριακής αγωγής που θα αποτελεί πράγματι, όπως είπε και ο Υπουργός στην ομιλία του, βίωμα ζωής. Αυτό δεν το είδατε; Δίνει έμφαση και προβαίνει σε λήψη προληπτικών μέτρων κατά της παραβατικότητας.
Επίσης, καταργείται —και αυτό δεν το προσέξατε- η δυνατότητα να χορηγούνται ή καλύτερα να επαναχορηγούνται στοιχεία κυκλοφορίας που αφαιρέθηκαν ή αφαιρούνται όταν ο παραβάτης θα μπορούσε να καταβάλει το τριπλάσιο στο προβλεπόμενο πρόστιμο. Αυτό λοιπόν το καταργεί το παρόν νομοσχέδιο και το καταργεί γιατί πράγματι το προηγούμενο —κύριε Υπουργέ, ορθώς το κάνατε- αποτελούσε ένα επιχείρημα για τους έχοντες και εναντίον των μη εχόντων. Παράλληλα, όμως εκείνο έδινε και ένα χαρακτήρα εισπρακτικό. Αυτό έδινε το χαρακτήρα της είσπραξης.
Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να πούμε την αλήθεια. Έχω στοιχεία του 2004. Ξέρετε, δεν είναι οι θάνατοι που αναφέρθηκαν για το 2004 περίπου 1.600 άτομα, κύριε Πρόεδρε. Πρέπει να αναφερθούμε όχι τόσο στον αριθμό των ατυχημάτων, αλλά στον αριθμό των ανθρώπων που έλαβαν μέρος δυστυχώς στο ατύχημα. Πρέπει να σας πω ότι το 2004 22.342 άτομα είχαν συμμετοχή στα ατυχήματα εκ των οποίων δυστυχώς τα 1.650 είχαν την κακή τύχη να αποθάνουν, αλλά παρέμειναν στη ζωή τα υπόλοιπα άτομα εκ των οποίων ένας πολύ μεγάλος αριθμός βρίσκεται αυτήν τη στιγμή —όσοι επιζούν βεβαίως- σε μία κατάσταση όπου δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους να περιποιηθούν. Συνεπώς, λοιπόν έχουμε περίπου τα 17.000 άτομα τα οποία βρίσκονται σε μία κατάσταση ομηρίας.
Αντίστοιχα όμως —και ας μην παραπονιόμαστε μόνο για την Ελλάδα- θα σας πω δύο βασικούς αριθμούς. Ο αριθμός ατόμων που βρέθηκαν σε ατύχημα το 2004 στην Ιταλία υπερβαίνει τις 322.000, ενώ στη Γαλλία ξεπερνούν τις 335.000.
Εκείνο, λοιπόν, που έχει σημασία είναι το γιατί συμβαίνουν αυτά τα ατυχήματα. Πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα, αλλά και στη συνέχεια κατασταλτικά. Σ’ αυτό πρέπει κανείς να δώσει περισσότερη σημασία.
Είναι γεγονός ότι οι κυβερνήσεις όλων των κρατών διεθνώς, αλλά ιδιαίτερα της ευρωπαϊκής κοινότητας, έλαβαν σοβαρότατα μέτρα πολιτικής προστασίας της υγείας και της ευημερίας των πολιτών, αλλά δυστυχώς έδωσαν πολύ λιγότερη σημασία, κύριε Υπουργέ, σ’ εκείνα που αναφέρονται σε τροχαία ατυχήματα. Αυτό είναι ένα γεγονός που δίνει μία μεγαλύτερη σημασία στο παρόν υπό ψήφιση νομοσχέδιο διότι έρχεστε πράγματι να τονίσετε αυτήν την περίπτωση στην οποία δυστυχώς δεν είχε δοθεί τόση σημασία τα προηγούμενα χρόνια.
Όλοι οι υπεύθυνοι φορείς χάραξης της πολιτικής πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό συντρέχουσες αρμοδιότητες -είναι γεγονός, κύριε Υπουργέ- σε εντελώς διαφορετικές αρχές και σε διαφορετικά επίπεδα και μάλιστα αυτό όχι μονάχα σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, αλλά και σε κοινοτικό επίπεδο και διεθνώς, θα έλεγα. Υπάρχει μεγάλη αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων σε όλα τα επίπεδα και αυτό πρέπει να αποφευχθεί.
Το όχημα αποτελεί πράγματι έναν κινητό χώρο εργασίας. Σήμερα δε όσο προχωρά η τεχνολογία πολλοί που εργάζονται χρησιμοποιούν καθημερινά τα αυτοκίνητά τους.
Για την άσκηση του επαγγέλματός τους βρίσκονται επί οκτάωρο στο όχημά τους.
Το αυτοκίνητο και ο δρόμος, επομένως, γίνονται ένα μέρος του εργασιακού περιβάλλοντος και αυτό πρέπει να το προσέξουμε. Χρειάζεται πράγματι συστηματική προσέγγιση της χρήσης των δρόμων και της χρήσης των οχημάτων. Βεβαίως πολλές φορές δεν γίνεται χρήση, αλλά κατάχρηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Κύριε Πρόεδρε, εάν μου δώσετε ένα λεπτό, θα ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εγώ σας αφήνω, αλλά δεν ξέρω για τους κυρίους συναδέλφους.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.