ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 07.11.08: "Οικονομική Κρίση και Αλλαγές Πολιτικής"

Η οικονομική κρίση από το χρηματοπιστωτικό περνάει βαθύτερα στην πραγματική οικονομία (όπως έγραψα σε προηγούμενο άρθρο). Ο προβληματισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης συνεχίζεται. Οι Κυβερνήσεις συνεχίζουν να διαβουλεύονται σε επίπεδο Αρχηγών ή και Επιτροπών Τεχνοκρατών προκειμένου να βρουν τα κατάλληλα μέτρα για ν’ αναχαιτίσουν το «τσουνάμι» των υποκινούμενων οδυνηρών συνεπειών στους χώρους απασχόλησης, λειτουργίας επιχειρήσεων — οργανισμών και Κράτους. Κάποιοι άλλοι περιμένουν το θαύμα από το αποτέλεσμα των Αμερικανικών Εκλογών που είναι σίγουρο ότι θα εκλεγεί ο Ομπάμα. Όλοι περιμένουν κάποιο θαύμα! Μερικοί άλλοι δειλά αρχίζουν να σκέπτονται τι φταίει για την κρίση και τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα!

Τι κρίμα που οι Κυβερνήσεις της εξουσίας δεν σκέπτονται αυτό που οι απλοί άνθρωποι και η κοινωνία των πολιτών σκέπτονται, δηλαδή, ότι η πολιτική (η σύνθεση των ιδεών και της πρακτικής) πρέπει ν’ αλλάξει. Οι σκέψεις, ο προγραμματισμός και οι τρόποι πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης και της κοινωνίας πρέπει ν’ αλλάξουν! Η φιλοσοφία της δομής των μέτρων οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής πρέπει ν’ αλλάξουν. Τα πρόσωπα, ως φορείς και εκτέλεσης της πολιτικής, πρέπει ν’ αλλάξουν νοοτροπία και συμπεριφορά!

Βαδίζουμε, χωρίς αμφιβολία, το δύσβατο μονοπάτι της ελπίδας για την αυριανή μέρα. Το μήνυμα το δίνει ο απλός κόσμος, ο καθημερινός πολίτης, ο σκληρά εργαζόμενος εργάτης, ο επαγγελματίας, ο εκπαιδευτικός, ο επενδυτής, ο καταναλωτής, ο νοικοκύρης και προπαντός ο άνεργος χωρίς τη θέλησή του! Το μήνυμα είναι: θέλουμε έναν άλλο κόσμο, ζητούμε πολιτική προσέγγιση με ανθρώπινο πρόσωπο, με ξεκάθαρες σχέσεις κράτους και πολίτη, με προοπτική και όραμα, με σεβασμό στις ρίζες και πανανθρώπινες αξίες. Το αίτημα αυτό γίνεται πιο καθάριο και πιο απαιτητικό στις μέρες της τρέχουσας και αυριανής οικονομικής κρίσης.

Το φάσμα της ανεργίας, της αυξανόμενης ανέχειας και φτώχειας για τους πολλούς, της οπισθοδρόμησης αντί της προόδου, δείχνει αταλάντευτα το δρόμο της αλλαγής στη πολιτική πρακτική. Κέντρο της πολιτικής πρέπει να είναι ο άνθρωπος και τα προβλήματά του, η πορεία προς την ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, στη παιδεία και αξιοπρέπεια για το άτομο, για την οικογένεια, το έθνος και τη παγκόσμια κοινωνία.

Απάντηση στα προβλήματα της κρίσης δίνουν: ο προγραμματισμός, η παιδεία, η αφοσίωση και συνείδηση στην εργασία, η κοινωνία της αλληλεγγύης, η πίστη σε ιδεώδη, το οργανωμένο κράτος, η πρακτική της πολιτικής, το όραμα για το μέλλον. Οι τοποθετήσεις ορισμένων (λόγω της οικονομικής κρίσης) αν η από εδώ και πέρα πολιτική πρέπει να είναι ο καπιταλισμός ή ο σοσιαλισμός/μαρξισμός, ο κρατισμός ή η ελεύθερη αγορά δεν έχουν και δεν έπρεπε να είχαν στην άσκηση της πρακτικής πολιτικής τον πρώτο ρόλο. Ως ακραίες θεωρίες αποτελούν σπουδαία πνευματικά ιδεολογήματα, αλλά ως άσκηση πολιτικής, ιδιαίτερα υπό τις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αποτελούν ψευτοδιλήμματα και «ακραία καιρικά φαινόμενα»!

Η βαθιά οικονομική κρίση που διέρχεται η διεθνής οικονομία και την οποία προκάλεσαν τα σύνθετα τραπεζικά παράγωγα μιας αδίστακτης νεωτερίζουσας κάστας τραπεζιτών καιροσκόπων και συμπορευόμενων νεοφώτιστων πολιτικών σε παγκόσμια κλίμακα, θα έχει σοβαρό και αναπόφευκτο αντιστάθμισμα: το αντιστάθμισμα της αλλαγής, της πορείας της πολιτικής, των μέσων και μεθόδων και νοοτροπίας. Μιας αλλαγής που θα επανακαθορίζει τις σχέσεις κράτους και πολίτη, Κυβερνήσεων και κοινωνίας, εργαζομένων και εργοδοτών, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ασφάλειας, ειρήνης και προόδου.

Η Κυβέρνηση της χώρας, πιστεύω ότι έχει πάρει το μήνυμα και θα κάνει πράξη την αλλαγή, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αναπόφευκτες συνέπειες μιας επικίνδυνης κρίσης.